W dniach 10-12.XII 2015r. mieliśmy okazję gościć kilkudziesięciu przedstawicieli agencji eventowych, firm szkoleniowych i tour operatorów zainteresowanych Polską jako destynacją.

Prokrastynacja. Odwlekanie tego, co trzeba zrobić. Kumulacja zadań. Wieczne przepraszanie za niedotrzymanie terminu. Realizacja rzutem na taśmę z myślą, że znów cudem się udało. Solenne obietnice, że następnym razem zabierzesz się za coś wcześniej, bo szkoda nerwów na taki maraton. Brzmi znajomo? Nie jesteś sam – chroniczne zwlekanie dotyczy co czwartej osoby w Polsce.

Jak spędza końcówkę roku trener? Pisząc zaległe raporty szkoleniowe. Wiem, bo sama niemal nie przegapiłam sylwestra, tworząc rozległą analizę jednego z bardziej skomplikowanych przypadków w mojej karierze. Było to na tyle wciągające, że nawet walące już od 28 grudnia od zapadnięcia zmroku z wszystkich stron petardy nie były w stanie wytrącić mnie ze skupienia. Ten tekst będzie więc o tym dlaczego znienawidzone raporty są ważne, dlaczego i jak warto je czytać.

Wiedzą to czytelnicy kryminałów Agaty Christie, Stiega Larssona czy Camilli Läckberg, z wypiekami na twarzy tropiący fabułę. Exprofesso powieści nie pisze, ale za to z powodzeniem wciela scenariusze gier kryminalnych w życie. Pozwólcie więc, że zaprosimy Was do wyjścia z wymoszczonej strefy komfortu i zmierzenia się z narastającymi pytaniami:  kto, czym, kiedy i dlaczego. Dajcie więc upust szarym komórkom, sprawdźcie, dokąd zawiedzie Was dedukcja i co czai się na pograniczu prawdy i kłamstwa…

Na całym świecie ogromną popularność zdobywają atrakcje typu Escape Room. Skąd się to wzięło i o co właściwie chodzi? Escape Room powstało jako gra wirtualna – pierwsza taka ujrzała światło dzienne w 1988 roku i była wyłącznie grą tekstową. To jednak wystarczyło, żeby gracze z wypiekami na twarzach i prawdziwym zaangażowaniem próbowali znaleźć klucz do zamkniętego pokoju, w którym się znajdowali.

Czy ty też gdzieś około Nowego Roku postanowiłeś/łaś sobie, że się zmienisz? A może ostatnia ocena roczna dała ci do myślenia? Kłótnia z żoną/mężem? Ostatnie „ty zawsze/ty nigdy” wykrzyczane ci przez nastoletnie dziecko?

– z Adamem „Goldbergiem” Madejem, koordynatorem projektów w Exprofesso, realizatorem ponad 20 edycji gry „Maszyna Goldberga”, rozmawia Maja Dobkowska. Zacznijmy od początku. Kim właściwie był Goldberg?  Opowiedz coś o inspiracji, z której wyrósł ten program.

Dziś po południu wypłynęła u nas przypadkiem dyskusja na temat tego, czy uczestnicy naszych gier zawsze muszą wygrywać. Odpoczywamy właśnie (proszę tego słowa nie traktować dosłownie) po serii projektów i mamy wreszcie chwilę, by przyjrzeć się im z dystansu.